Weblog 21-11-25 :

De afgelopen twee weken werd een jonge duivin gepakt door waarschijnlijk een sperwer. De veren dwarrelden als sneeuw voor ons huiskamerraam en dan weet je het wel.

Halsstarrig liet ik al mijn duiven nog steeds vliegen. Ze trokken er enorm aan en waren vaak voor langere tijd uit het zicht. Goede forme. Rust Roest dacht ik in mezelf. 

Gisterochtend ( 20/11 ) mooi helder vriesweer en bam de duiven knalden het hok uit. Na een uur alles terug op één duif na. Ik kwam er achter dat mijn beste jonge duif van dit jaar er niet was. De hele dag hopend dat ze terug zou komen. Helaas. Gisteravond de deurbel. Alweer een collecte dacht ik maar nee het was de buurman even verder op met de mededeling dat er een duif onder z'n carport liep. Het regende pijpenstelen en jawel daar liep een duif. Laat dat nu net mijn duif zijn. Bebloed en alle pennen zwaar gehavend. Ik kon haar zo van de grond pakken in het donker. Na een bedankje voor de buurman de duif zo goed als het maar kon het bloed eraf gespoeld en de haarföhn erbij gepakt. Volgend jaar wordt het verder niets aangezien vele pennen half kapot zijn. Een wond geneest snel bij een postduif. Dat zal wel goedkomen. Maar ik heb haar weer en in 2026 eruit kweken en misschien later in het jaar weer de natour of het jaar erop.

Ik heb besloten om de duiven maar vast te houden totdat de kweek begint hoewel ik een tegenstander hiervan ben.)

Vorige weblog  11-10-25 <<